از سامانه علمسنجی هیئت علمیهای وزارت علوم چه خبر؟ / قدمی مبهم برای دسترسی به اطلاعات پژوهشی
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۸۵۶۶۸
درحالیکه مدت زمان زیادی از راهاندازی سامانه علمسنجی اعضای هیئت علمی وزارت علوم میگذرد، اما تاکنون هیچ اطلاعاتی از نحوه فعالیت و ارزیابی عملکرد آن در دست نبوده و شفاف نیست.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محیا معصومی- راهاندازی سامانههای مختلف و یکپارچهسازی هر آنچه که بوده و هست در چند وقت اخیر تبدیل به یکی از برنامههای وزارتخانهها، سازمانها و دانشگاهها شده است و معمولا بومی بودن آنها یک امتیاز رقابتی محسوب میشود، اما در این میان هستند سامانههایی که تنها یک خبر از آنها منتشر شده و دیگر هیچ.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وقتی پای انجام یک فعالیت و راهاندازی سامانه و سیستم جدید میشود معمولا همه برای اطلاعرسانی آماده و گوش به فرمان رسانهها هستند تا خبر به بهترین نحو در جای جای کشور پخش شود، اما پس از آن دیگر کسی سوال و پاسخی ندارد. سامانه علمسنجی اعضای هیئت علمی وزارت علوم نیز از همین دست سامانههاست که خبر راهاندازیش اسفندماه ۹۶ در هر رسانهای اطلاعرسانی شد، اما از آن زمان تاکنون نه تنها آدرس سامانه و سایتی در این خصوص اعلام نشده است بلکه مسئولان درباره علم سنجی و ارزیابی اعضای هیئت علمی دانشگاهها همچنان تمایلی هم از خود نشان نمیدهند.
از راهاندازی تا فعالیتی که مشخص نیست اسفندماه سال ۹۶ شریفی مدیرکل سیاستگذاری و برنامهریزی پژوهشی وزارت علوم ضمن اعلام خبر راهاندازی سامانه علمسنجی اعضای هیئت علمی هدف از ایجاد چنین سامانهای را دسترسی آسان به اطلاعات پژوهشی محققین کشور و داشتن یک بانک اطلاعاتی جامع دانست که امکان اتصال آن به تمامی پایگاههای معتبر بینالمللی خارجی و داخلی وجود دارد. شریفی در آن زمان اعلام کرد که اطلاعات بیش از ۲۴ هزار عضو در سامانه ثبت گردیده و اطلاعات علم سنجی بیش از ۷۰ درصد آنان جمع آوری و یا در حال جمع آوری است و به نظر میرسد در یک بازه زمانی ۳ ماهه با مشارکت دانشگاهها و خود اعضای هیئت علمی تکمیل شود. اما خوب است نگاهی به تقویم اندازید و ببینید که اسفندماه امسال ۳ سال میشود که گویا هنوز این اطلاعات تکمیل نشدهاند یا شاید هم تکمیل شده و دسترسی به آن به جای ملی و بینالمللی، درون وزارتی است.
دغدغهای که به ظاهر کنار گذاشته شده است درمقابل علیرغم آنکه وزارت بهداشت در این خصوص عملکرد خوبی را از خود نشان داده و با فعالیت مستمر سامانه علمسنجی خود مشکلات و چالشهای اساتید را شناسایی و بررسی میکند، اما وزارت علوم گویا همچنان در خواب زمستانی سال ۹۶ است. شاید مشکلات پیش آمده در کشور مثل شیوع بیماری کرونا دلیلی بر تغییر اولویتهای کاری یک وزارتخانه یا سازمان باشد، اما آیا از سال ۹۷ وزارت علوم با بیماری همچون کرونا درگیر است که تنها پس از راهاندازی سامانه اولویت خودش را تغییر داده و فعالیت سامانه علمسنجی اهمیت ندارد یا مسئلهای دیگر درمیان است؟
از علمسنجی تا شناسایی هیئت علمیهای خاموش یکی از اقدامات مناسب وزارت بهداشت با راهاندازی سامانه علمسنجی، شناسایی اعضای هیئت علمی ناکارآمد یا کمکار در بحث ارتباط با صنعت و پرداختن به حل مشکلات کشور بود که با عنوان اعضای هیئت علمی خاموش برایشان تدبیر شد و در یک برنامهریزی مشخص دانشگاههای علوم پزشکی برای ترغیب اساتید به سمت پژوهشهای کاربردی و فعال شدن هرچه بیشتر آنها تلاش کردند به گونهای که هماکنون یکی از افتخارات این دانشگاهها کاهش آمار هیئت علمیهای خاموش است.
فعال کردن هیئت علمیهای خاموش غیرممکن است؟ اما وزارت علوم چه؟ در این میان نه تنها دانشگاههای این وزارتخانه با اصطلاح هیئت علمی خاموش آشنا نیستند بلکه اعتقادی به ترغیب و تشویق اساتید به فعالیت در پروژههای صنعتی ندارند و هنگام صحبت از برنامههای آنها برای دعوت اساتید به بحث ارتباط با صنعت، غیرمستقیم این موضوع را غیرممکن میدانند. درحقیقت به اعتقاد آنها تدوین قوانینی برای حرکت اعضای هیئت علمی به سمت داشتن پروژههای کاربردی کار سختی نیست، اما مجاب کردن اساتید قدیمی یا اساتیدی که تنها خود را موظف به تدریس میدانند، کار مشکلی است و در برخی رشتههای دانشگاهی هم ارتباط با صنعت تعریف نشده است. این درحالی است که وزارت علوم با فعال کردن سامانه علمسنجی اعضای هیئت علمی میتواند دانشگاهها و اساتید را در یک فضای رقابتی قرار دهد و دانشگاهها را بیش از پیش به کارآفرین شدن و برنامه برای طراحی و تجاریسازی محصولاتی سوق دهد که سالهاست کشور از بیگانگان درخواستشان میکند و هنوز به نوع بومی آنها دست پیدا نکردهایم.
وزارت علوم گزارش دهد اینکه چرا از این سامانه و فعالیتش حرفی به میان نمیآید و درجستجوهای بسیار خبری از نحوه فعالیت و بهروزرسانیاش پیدا نمیشود همه و همه به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برمیگردد که متاسفانه از زمان منصور غلامی وزیرعلوم جدید (که پیشتر کارنامه درخشانی را در ریاست دانشگاه بوعلی سینای همدان از خود نشان داده بود) برنامههایش همچون سابق کارآمد و کاربردی نیست. هرچند که برنامههایی تدوین و دستورالعملهایی به ویژه در روزهای کرونایی اجرا میشود که گاه حتی در درون وزارت و هیئت دولت تشویق میشود، اما آیا قرار است هر سازمان و ارگانی تنها تمرکز خود را روی یک برنامه گذارد و آن را به سرانجام رساند و سپس برنامهای دیگر را رقم زند؟
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: هیئت علمی خاموش وزارت علوم سامانه علم سنجی اعضای هیئت علمی ارتباط صنعت و دانشگاه سامانه علم سنجی اعضای هیئت علمی راه اندازی سامانه وزارت علوم دانشگاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۸۵۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش رئیس دانشگاه تهران به انحرافات پژوهشی در حوزه زنان در دنیا
رئیس دانشگاه تهران، فلسفه تاسیس دانشکده علوم خانواده را تجمیع و ساماندهی کارکردهای مختلفی که برای محور شدن خانواده باید مورد توجه ویژه قرار گیرند، دانست و گفت: انتظار داریم دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران محور فعالیتهای علمی حوزه زنان و خانواده در کشور شود.
به گزارش ایسنا، سید محمد مقیمی در آیین بهرهبرداری از ساختمان دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران که با حضور معاون رئیسجمهوری در امور زنان و خانواده برگزار شد، گفت: امروز بحث صیانت از خانواده تبدیل به یک دغدغه جهانی و عمومی شده است و از نظر دینی هم خانواده و خانوادهمحوری دارای یک جایگاه ویژه است. در جای جای سیاستها و برنامههای دولت مردمی و قوانین کشورمان محور بودن خانواده به صورت مستقیم یا ضمنی مورد توجه ویژه قرار دارد و از طرف دیگر، الزامات روز و روندهای جهانی نیز به سمتی میرود که به نوعی در نقطه مقابل خانوادهمحوری قرار میگیرد.
وی افزود: بعد از عصر مدرنیته و اعصار مختلفی که پشت سر گذاشتهایم، تقسیم کاری صورت گرفت و کارها تخصصی شد و به همین میزان که کارها تخصصی شد، نهادهای رقیب در کنار خانواده شکل گرفت و بخشی از کارکردهای سابق نهاد خانواده در جایگاه برخی کارکردهای ویژه سازمانهای عصر مدرن قرار گرفت و متولیان تخصصی پیدا کرد. بنابراین به مرور خانواده و جایگاه چند کارکردی آن فقیر و فقیرتر شد؛ تا جایی که امروز شاهد این هستیم که همه کارکردهای بیرونی، خانواده را تحتالشعاع قرار داده است.
مقیمی با اشاره به اینکه مسئولیت تربیت کودکان به مرور از خانواده به مدرسه و دانشگاه منتقل شده است، خاطرنشان کرد: حتی در بحث نگهداری کودکان تا قبل از اینکه بحث تربیتپذیری آنها مطرح شود، نهادهای خاصی در جامعه برایشان شکل گرفته است. واگذاری کارکردهای خانواده به سازمانهای تخصصی باعث شده است که با چالشهای جدی در شکاف نسلی مواجه شویم، بنیانهای خانواده سست شود و هویت ملی و مذهبی دچار مشکلات و چالشهایی شود. این مسائل باعث شده است که حتی در درون خانواده یک نوع رویکردی ایجاد شده است که مادر خانواده که در گذشته به عنوان محور و کلید کلیه کارکردهای اجتماعی خانواده شناخته میشد، امروز اینطور تصور کند که اگر میخواهد کارکردی به او نسبت دهند، به ناچار باید از خانواده دور شود و بتواند شغلی در محیط اجتماعی برای خود دست و پا کند.
رئیس دانشگاه تهران افزود: مسائل اقتصادی و معیشتی در جامعه نیز مزید بر علت شده و باعث شده است که این تصور در زنان بوجود آید که نقشپذیری و صاحب کارکرد بودن را در گروی شغل خارج از منزل بدانند، و این حس در حال تشدید شدن است و باعث شده است به نوعی نقشهای پدر و مادر و نقشهای اعضای خانواده دگرگون شده، نقشهای اصیل خانوادگی رها شوند و نقشهای اجتماعی در قالب سازمانهای رسمی در عصر مدرنیته پررنگتر گردند.
مقیمی بیان داشت: این فضایی که در سطح جامعه و عامه مردم ایجاد شده، به محیطهای آکادمیک نیز سرایت کرده و مشاهده میکنیم که این گسستگی و واگرایی بین کارکردهایی که در گذشته در خانواده تجمیع بود، در محیط دانشگاه هم به سمت ایزوله شدن و واگرا شدن پیش رفته است. به گونهای که بحث خانواده و زنان در حوزههای مختلف علمی صرفا از منظر یک تخصص و گرایش خاص مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال خانواده و زن در دانشکده حقوق از منظر صرفا حقوقی نگریسته میشود، در دانشکده علوم اجتماعی از منظر اجتماعی، در دانشکده کارآفرینی نیز کارآفرینی زنان، در دانشکده مدیریت، اقتصاد و ... نیز صرفا از منظر رشته ای خاص مورد توجه است. بنابراین هر کدان از این این کارکردهای خانواده در محیط دانشگاهی نیز دچار واگرایی شده است و نگرش سیستمی و جامعی بر آن حاکم نیست؛ این در حالی است که موضوعات چند وجهی خانواده از هم قابل تفکیک نیست و نیازمند رویکرد میان رشتهای است.
استاد دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران، در تشریح گام اول غلبه بر این واگراییها، بیان داشت: قاعدتا ما نمیتوانیم کارکردهای اجتماعی که تخصصی شده است را به این راحتی به خانواده برگردانیم و این خیلی منطقی هم نیست که یعنی بگوییم همه کارکردها برگردد و همه سازمانهایی که کارکردهای خانواده را به صورت تخصصی دنبال میکنند منحل کنیم تا بتوانیم سازمان خانواده را تقویت نماییم. بلکه راهکار این است که در عین اینکه به تخصصی شدن توجه میکنیم، یک نگرش سیستمی بر آن حاکم نماییم و از طریق یک ساختار نهادی همچون دانشکده علوم خانواده آن را تجمیع و ساماندهی نماییم.
رئیس دانشگاه تهران افزود: دانشکده علوم خانواده با فلسفه تجمیع و ساماندهی کارکردهای مختلفی که برای محور شدن خانواده باید مورد توجه ویژه قرار گیرد، راهاندازی شده است. این به معنی آن نیست که دانشکده علوم خانواده خودش به تنهایی متکفل همه تخصص های حقوقی، مدیریتی، روانشناسی، اقتصادی، کارآفرینی، اجتماعی و ... شود؛ بلکه باید با شکلگیری رشته ها و گروههای میان رشتهای، همه تخصصهای مرتبط با علوم خانواده را گرد هم آورد و بقیه دانشکدهها در حوزه موضوعی خانواده حول این محور قرار گیرند و با دانشکده خانواده همکاری نزدیک داشته باشند. با این رویکرد انتظار داریم دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران محور فعالیتهای علمی، تحقیقاتی و حل مسایل در حوزه زنان و خانواده در کشور شود و شاهد همکاری تمامی نهادهای اجرایی و سیاستگذاری در این زمینه باشیم.
مقیمی با اشاره به یک سری انحرافات تحقیقاتی و پژوهشی در حوزه زنان در دنیا، تصریح کرد: با وجود همه این انحرافات، الآن دنیا به این فکر افتاده است که صیانت از خانواده مهم است و اذعان میکنند که خودشان با مسیری که در گذشته انتخاب کردهاند، به این واگراییها دامن زدهاند. هر چند آنها الزاما از منظر یک رویکرد ارزشی و مذهبی به این جمعبندی در زمینه ضرورت پایان بخشیدن به واگراییها نرسیدهاند، بلکه بر این باورند که تضعیف خانواده منجر به کاستی و نقصان در خیلی از زمینه های اجتماعی شده و همه دغدغهشان این است که برای برطرف نمودن نقایص کارکردهای اجتماعی و اقتصادی جامعه لازم است به خانوادهمحوری برگردیم و خانواده محوری را مبنا قرار دهیم. هر چند نقطه عزیمت بسیاری از کسانی که در دنیا به این نتیجه رسیدهاند الزاما ارزشی نیست، اما نتیجه آنها اتفاقا با رویکرد ارزشی ما سازگار است.
استاد دانشگاه تهران تاکید کرد: مشکلاتی که ما در بسیاری از کارکردهای اجتماعی حس میکنیم، بخاطر این است که خانوادهمحوری را رها کردهایم. اگر خانواده تقویت شود، بسیاری از مسائل و مشکلات اجتماعی نیز به صورت ریشهای قابل حل است.
رئیس دانشگاه تهران در آغاز سخنانش با قدردانی از دکتر فاطمه یزدیان مسئول راهاندازی دانشکده علوم خانواده، گفت: کار تاسیسی یک کار بسیار مشکل و پر مشقت است، بویژه وقتی با کمبود منابع و امکانات مواجه باشیم و خوشبختانه با تدابیر و تلاشهای قابل تقدیر ایشان و سایر همکاران و همچنین حمایتهای خیرین نیک اندیش در زمینه تامین منابع مالی لازم، امروز شاهد افتتاح دانشکده علوم خانواده هستیم و امیدوارم با همت و همکاری تمامی ذینفعان، شاهد رشد و شکوفایی بیش از پیش این نهاد علمی اثرگذار باشیم.
انتهای پیام